ZAMEK
W 1629 roku dobra łańcuckie od synów Stanisława Stadnickiego kupił Stanisław Lubomirski. W latach 1629-1641 wybudował zamek z wieżami w narożach, otoczony systemem fortyfikacji bastionowych i podwójną linią wałów obronnych z suchą fosą.
Obecny wygląd rezydencja łańcucka zawdzięcza przebudowie dokonanej w II połowie XVIII wieku przez Stanisława Lubomirskiego Marszałka Wielkiego Koronnego i jego żonę Izabelę z Czartoryskich, zwaną Księżną Marszałkową, kuzynkę króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Z tego okresu pochodzi między innymi "Pokój pod Widokiem", "Apartament Brenny", "Apartament Chiński", "Apartament Turecki" - z zachowanym autentycznym wystrojem wnętrz. Staraniem Księżnej Marszałkowej założono wokół zamku park krajobrazowy.
W 1816 roku w spadku po Izabeli Lubomirskiej część majątku w tym dobra łańcuckie otrzymują jej wnukowie, synowie Jana Potockiego, znanego podróżnika
i pisarza, autora "Parad" i "Rękopisu znalezionego w Saragossie".
Po dokonaniu podziału w 1823 roku dobra łańcuckie przypadły starszemu wnukowi Alfredowi Potockiemu, który ustanowił ordynację.
Kolejnymi właścicielami byli Alfred pierwszy ordynat, następca również Alfred, później Roman i Alfred III Potocki ostatni ordynat (1915-1944).
Z inicjatywy Elżbiety z Radziwiłłów, żony Romana Potockiego w latach 1889-1912 zamek gruntownie przebudowano dostosowując go do wymogów współczesności, uwzględniając jednak zachowanie cennych wnętrz z czasów ks. Lubomirskiej. Założono instalację wodociągową, kanalizację, centralne ogrzewanie, przeprowadzano elektryfikację i zainstalowano telefony. Powiększono dwukrotnie powierzchnię parku, wybudowano Stajnie i Powozownię. Zamek otrzymał nową elewację w stylu neorenesansu francuskiego, którą podziwiamy do dnia dzisiejszego.
Ostatni właściciel Alfred Potocki w okresie międzywojennym udostępnił zamek na spotkania dyplomatyczne.
Zamek wraz z budynkami i parkiem tworzy zespół zabytkowy o najwyższej światowej klasie. W 1995 roku Muzeum-Zamek w Łańcucie zostało wybrane do udziału w programie UNESCO "Szlaki zamków Europy Środkowo-Wschodniej".
www.zamek-lancut.pl
Zespół Pałacowy - rezydencja rodziny Potockich:
/ Zgłaszanie wycieczek - przynajmniej na 3 tygodnie przed przyjazdem - w Muzeum-Zamku - ul. Zamkowa 1, 37-100 Łańcut, tel. (0-17) 225-20-08, fax. (0-17) 225-20-12, lub za pośrednictwem biur turystycznych.
Kasy Muzeum mieszczą się w budynku maneżu przy ul. 3-go Maja.
Poniedziałek | 11.45 - 15.00 | |
Wtorek, Środa, Czwartek, Piątek | 8.45 - 15.00 | |
Sobota | 9.45 - 17.00 | |
Niedziela | 9.45 - 17.00 |
Dni otwarcia: Muzeum-Zamek jest czynne codziennie oprócz: Wielkiej Soboty i Niedzieli, 3-go Maja, Bożego Ciała, 1 i 11 Listopada oraz okresu między 1 grudnia a 31 stycznia.
Godziny otwarcia:
Poniedziałek | 12.00 - 16.00 (15.00) | |
W poniedziałki wstęp bezpłatny. Zwiedzanie bez przewodników i audioprzewodników. |
Wtorek, Środa, Czwartek, Piątek | 9.00 - 16.00 (15.00) | |
Sobota | 10.00 - 18.00 (17.00) | |
Niedziela | 10.00 - 18.00 (17.00) | |
|
Oranżeria - budynek klasycystyczny z ogrodem zimowym na parterze, budowana w latach 1799-1802.
Zameczek Romantyczny w stylu neogotyckim, po przeróbce w 1806 roku.
Ujeżdżalnia - 1828-1830 r., obok korty tenisowe z lat 20 - tych naszego wieku.
- Stroczykarnia - w szklarni wystawowej prezentowanych jest wiele rodzajów i gatunków storczyków. Trafiają tam rośliny najefektowniejsze, będące w okresie kwitnienia.
Stajnie cugowe - z lat 1898-1902, ul. 3 Maja - zabytkowe boksy dla koni, ekspozycja paradnych uprzęży.
Powozownia z 1902 r.- kolekcja powozów konnych używanych przez Potockich (55) oraz zakupionych przez Muzeum-Zamek w Łańcucie (75), ściany zdobią trofea myśliwskie.
Ekspozycja Sztuki Cerkiewnej (ikony, paramenty liturgiczne, starodruki, rzemiosło artystyczne) z XV do połowy XX wieku - wschodnie skrzydło stajni cugowych.
Park typu krajobrazowego o powierzchni ok. 30 ha, założony na przełomie XVIII i XX wieku, ostatecznie ukształtowany w latach 1890-1904.
- Kasyno Urzędnicze - ekspozycja pamiątek po 10 PSK z Łańcuta - walczącego podczas II wojny światowej jako pułk rozpoznawczy w 1 Dywizji Pancernej dowodzonej przez gen. Stanisława Maczka.
Kasyno urzędnicze
MIASTO
Rynek
Synagoga z 1761 r. z pięknymi polichromiami, autentyczną bimą i wystawą judaików.
/zwiedzanie możliwe po wcześniejszym uzgodnieniu z biurem Fundacji Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego ul. Grzybowska 2/44, 00-131 Warszawa, tel. 22 436 6000 fax. 22 436 0658, e-mail:
fodz@fodz.pl www.fodz.pl www.polin.org.pl/,
Zespół poklasztorny Dominikanów - ul. Dominikańska 1, z przełomu XV i XVI w., przebudowywany w XVII i XIX wieku.
Kościół farny p.w. św. Stanisława Biskupa - ul. Farna - Według tradycji parafia została erygowana w 1349 r. Pierwszy kościół pw. Św. Barbary był drewniany, nastepny murowany wzniesiono 1 1488 r., zamieniony na zbór protestancki w 1569 r. Spalony i odbudowany w 1624 r. Przywrócony katolikom w 1628 r., rekonstruowany w 1635 wraz ze zmianą wezwania na obecne. Obecna światynia powstała w wyniku gruntownej przebudowy w latach 1896-1900 z wykorzystaniem dawnych murów. W kościele znajduje się koronowany obraz MB Szkaplerznej - cudami słynący, chrzcielnica barokowa z czarnego marmuru z II połowy XVII w.
Plebania - znajduje się na tzw. "Wzgórzu Plebańskim". Późno kalsycystyczna, wzniesiona w latach 1841-1846,
Zabytkowe wille i dworki na terenie całego miasta, najstarsze z XIX i XX w.
budynek Urzędu Miasta Łańcuta
zabytkowa willa "Pałacyk"
Cmentarz (parafialny) komunalny - ul. Mościckiego -założony w 1862 r. Powiekszony w 1881 i 1969. Połączony z cmentarzem komunalnym w 1979 r. W latach 80. XX w. przekazany miastu. Wpisany do rejestru zabytków. Na cmentarzu kwatery żołnierzy z I i II wojny światowej, obelisk ku czci żołnierzy 10 PSK, mogiła żołnierzy 10 Brygady Kawalerii poległych w obronie Łańcuta w 1939 roku,
Cmentarz Żydowski (stary) - ul. Moniuszki - założony w XVII w.
z grobowcem słynnego cadyka Naftali Horowitza,
Nowy kirkut - urządzony w 1880 r. na dawnych peryferiach miasta (obecnie ul. Traugutta). Zniszczony podczas okupacji. Przy wejściu pamiatkowa tablica,
Cmentarz żołnierzy radzieckich poległych w 1944 r. - ul. Mościckiego.
Muzeum Gorzelnictwa - zwiedzanie po uprzednim zgłoszeniu telefonicznym tel. 693290077
Muzeum mieści się w klasycystycznym dworku z 1883 roku mieszczącym się na terenie Fabryki Wódek "POLMOS ŁAŃCUT". W dworku mieścił się kolejno Komisariat Dóbr Łańcuckich, Zarząd Cukrowni oraz Technikum Mechanizacji Rolnictwa.
Muzeum powstało z inicjatywy i przy dużym zaangażowaniu Fabryki Wódek "POLMOS ŁAŃCUT" i Muzeum-Zamku w Łańcucie, Muzeum Wnętrz Fabrykanckich w Łodzi. Wnętrza muzealne w sposób bardzo bogaty i ciekawy prezentują rozwój przemysłu gorzelniczego w Łańcucie i innych regionach kraju. Można w nim obejrzeć fotografie, dawne dokumenty, stare etykiety i butelki, a przede wszystkim maszyny i urządzenia gorzelnicze.
Wnętrza w stylu końca XIX wieku zdobią meble i obrazy, a okna witraże z herbami Lubomirskich i Potockich.