GIMNAZJUM I LICEUM IM. HENRYKA SIENKIEWICZA
Nowy gmach Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza został wzniesiony w latach 1923-24 na miejscu dawnych koszar na ternie przyległym do dawnego cmentarza rzymsko-katolickiego (ul. Mickiewicza). Łańcuckie gimnazjum zostało założone w 1907 r. jako prywatne klasyczne. Powstanie szkoły średniej w Łańcucie poprzedziły długoletnie starania samorządu miejskiego i miejscowych społeczników. Już w 1910 r. szkoła została upaństwowiona jako gimnazjum realne, ale nie posiadała własnego budynku. W pierwszym roku nauka odbywała się w wynajętych salach ratusza miejskiego.Od 1908 r. Galicyjski Bank Ziemski wybudował i udostępnił bezinteresownie dla potrzeb gimnazjum parterowy dom przy nowo kształtującej się ulicy Gimnazjalnej (za drewnianym domem Bolesława Żardeckiego, na posesji wcześniej należącej do rodziny jego żony Aleksandry z Woźniaków). W 1909 r. z początkiem roku szkolnego Stanisław Cetnarski wybudował obok istniejącego drugi parterowy dom i zobowiązał się w 1910 r. wystawić do użytku gimnazjum trzeci (ul. Żardeckiego nr 5, 6, 8). Wszystkie trzy budynki pozostawały oficjalnie własnością Banku Ziemskiego. Jeden z nich postawił w 1910 r. własnym kosztem Stanisław Cetnarski, a projektował architekt Antoni Dąbrowski (ul. Żardeckiego nr 5 ). Zmagania o wybudowanie własnego budynku dla gimnazjum trwały kilkanaście lat. Po pierwszej wojnie światowej, gdy zrealizowano do dziś istniejący gmach szkolny, stare budynki przy dawnej ul. Gimnazjalnej (Bolesława Żardeckiego) sprzedano.
W 1921 r. szkoła przyjęła imię obecnego patrona Henryka Sienkiewicza. Od 1928 r. gimnazjum funkcjonowało jako szkoła koedukacyjna. Po wprowadzeniu reformy Jędrzejewicza od 1932 r. było to dwustopniowe gimnazjum i liceum. Po drugiej wojnie światowej budynek rozbudowano.
tekst oprac. przez Teresę Bagińską-Zurawską
grafika: Krzysztof Suszek
